Het begon in 2019, tijdens een gewone werkdag als Maatschappelijk Werker. Plotseling voelde ik tintelingen door mijn lichaam, mijn hart ging tekeer, en mijn ademhaling versnelde. Deze eerste paniekaanval markeerde het begin van een uitdagende reis. De angst om naar mijn werk te gaan werd ondraaglijk, wat leidde tot mijn besluit om te stoppen. In plaats van verbetering zag ik mijn wereld kleiner worden. Eerst durfde ik alleen nog met vrienden naar de supermarkt, toen alleen met mijn ouders, vervolgens alleen met mijn vriendin. Uiteindelijk kwam ik helemaal mijn huis niet meer uit. Vastbesloten om te herstellen, zocht ik hulp bij psychologen, ademhalingscoaches en diverse andere therapeuten. Elke aanpak hielp een beetje, maar niets bracht de doorbraak waar ik naar verlangde.

Dit duurde jaren. Het keerpunt kwam toen ik mezelf de vraag stelde: "Waarom kom ik eigenlijk nog mijn bed uit?" Ik kon geen werk aannemen als Maatschappelijk Werker omdat ik de deur niet uit durfde. Deze confrontatie met zinloosheid versterkte aanvankelijk mijn paniek, maar werd uiteindelijk mijn redding. Ik begon mijn eigen onderzoek.

Door boeken te lezen, verschillende therapieën te combineren en mijn levensstijl aan te passen, ontwikkelde ik langzaam een eigen methode. Het was geen rechtlijnig pad – ik kende regelmatig terugvallen – maar elke keer stond ik sterker op.

Wat begon als de donkerste periode van mijn leven, transformeerde in mijn diepste passie. Mijn persoonlijke strijd heeft geleid tot de ontwikkeling van een holistische methode die verder gaat dan symptoombestrijding en alle aspecten van het menselijk bestaan integreert. Vandaag help ik anderen die worstelen met paniekaanvallen, niet ondanks maar dankzij mijn eigen ervaring.

Mijn boodschap is eenvoudig: er is altijd hoop. Paniek is geen eindpunt maar kan het begin zijn van een diepere verbinding met jezelf en een rijker leven dan je ooit voor mogelijk had gehouden.